Yıkıp kavururken etrafı güneş sen gel yanıma,
Gölge yaparım ruhumu senin uğrunda,
Savururken rüzgar ateşin küllerini,
Sana bir şey olmasın diye set yaparım bu bedeni.
Yakamozlu gecelerden birindeyim şimdi,
Elimde akşamdan kalma taze bir simit
Gözüm Kızkulesine takılıyor,sonrada İstanbulun ışıklarına.
Ben alıştım ama istanbul alışmadı daha gözyaşlarıma....
Sen olmayınca istanbulda olmuyor be kırçiçeğim,
Sen olmayınca sanki bu beden bir toprak,
Hoş zaten topraktan gelmedik mi?
Topraktan geldim toprağa döneceğim,
Anla be kır çiçeğim anla artık,
Senden vazgeçmeyeceğim....
Ehli salih gibi divane gönlümü avuturken anılarla,
Okuduğum son kitabın son satırındaki şiire takılıyor gözlerim,
İrkiliyorum o şiir karşısında;
"Senden başka neyim var artık,
Bağcılar yalan,sefaköy yalan,
İnsanlar çok yanlış,ışıklar yalan,
Sakın doydum demesinler,katıklar yalan,
Ruhum bir köşk idi bedenim viran.....
Aşkımı duyurdum melekler ağlar,
Böyle aşkı görmüş mü ki geçen tüm çağlar,
Yıllar beni anlar,aşıklar anlar,
Fenerbahçem yalan,Sarıyer yalan,
Tek doğrum var benim,
O da sen işte....
Aynadaki Şair
Konu: İÇİMDEN GELDİĞİ GİBİ... 
Cuma Ocak 25, 2008 7:32 pm
